Vrijdag 12 april 2019: Vannacht weer een paar buien, maar vanmorgen was het even droog. Kon Bubbles in elk geval een lange ochtendwandeling maken. Toen de buien ophielden(dachten wij) zijn we per fiets naar het dorp Palaia Epidavros gegaan. Het weggetje vanaf de camping loopt op zeker moment dwars door de rivier, dus je fietst of rijdt door alle regen nu dwars door de waterstroom. Het dorp was verrassend, de gebruikelijke smalle straatjes en wat kleine winkeltjes, en toen stonden we opeens bij de (jacht)haven. Een kleine haven, maar op de kade en aan de naastliggende straat heel veel restaurantjes en terrassen. Voorbij het haventje loopt een pad naar een klein oud amfitheater. Tevens liggen er wat opgegraven resten van een bouwwerk . Jammer genoeg is ook deze site wat verwaarloosd en lijkt er wat gerenoveerd te worden maar of dat zo is? De echte bekende opgravingen liggen 15 km van dit dorp verwijderd.

Na het bezoek aan het amfitheater zijn we heel snel teruggelopen naar het dorpje, het begon n.l te onweren. We vonden een schuilplaats op het terras van een hotel. In het hotel restaurant zat een groep van ong. 100 bejaarde mensen te genieten van een diner, in het buurrestaurant zat een buslading luidruchtige tieners.

We bestelden een drankje, maar toen de ober dat bracht wiebelde het tafeltje zo erg dat de fles bier omviel. De tafel werd stabiel gezet met enkele bierfles dopjes en dat was het dan.

Na ruim een half uur waren het onweer en de hoosbui over en verscheen de zon, alle straten stonden blank. We zijn nog even gaan kijken naar een andere camping die aan hetzelfde weggetje ligt, ook een mooie camping aan zee, maar met een erg steile toegangsweg en erg steile paden op de camping zelf. Vervolgens snel naar de camping waar we zelf verblijven want een volgende onweersbui kwam eraan.

Zaterdag 13 april 2019: Het wordt eentonig, bijna heel de nacht buien en vandaag tot ver na het middaguur regen. De temperatuur blijft dan ook laag. Uiteindelijk stopte de regen en zijn we per fiets naar een supermarkt gegaan. De supermarkt ligt op 4 km van de camping op een heuvel. Een wat vreemde plek want er is daar geen woonwijk, zelfs geen huis in de buurt, alleen een doorgaande weg. Wel heb je vanuit die supermarkt een geweldig uitzicht over het dal met zicht op het dorp en de zee. Op de kassabon kunnen we de bedragen die erop staan lezen, de namen van de artikelen die we kochten nniet. We gaan er maar van uit dat het klopt.

Daarna zijn we op zoek gegaan naar de verdronken stad; er schijnen resten van een oude stad onder water voor de kust te liggen. Er staat wel een bord aan het begin van het dorp, maar daarna niets meer. De plek is dan ook nagenoeg onvindbaar. Overigens is de stad alleen te bekijken voor duikers, en er is dan ook een duikclub die nu nog gesloten is.

We kwamen via alweer een smalle weg wel uit aan het strand bij een gesloten taveerne. Daar was een dame aan het duiken met een soort harpoen om kleine octopussen te vangen. Een man had een zak met kleine octopussen. Hij sloeg de octopusjes een voor een verschillende malen hard op het beton. Het slaan verbrijzelt het spier- en bindweefsel met malser vlees als resultaat. Opeens kwam er een nog levend octopusje uit de zak gelopen.

Daarna nog even in de zon gezeten, dat was best lekker, in de schaduw was het amper 15 graden.

De campingbaas zei dat er de laatste twee jaar heel erg veel regen valt in het voorjaar, hij is er niet echt blij mee. Het voordeel van al die regen is wel dat alles erg groen is en er overal heel veel mooie bloemetjes bloeien. Ook de sinaasappel- en mandarijnenbomen, en die zijn er in deze streek heelerg veel, staan in bloei terwijl er nog gewoon rijpe sinaasappels/mandarijnen aan de bomen hangen. Soort continu produktie. de camping ligt deels in een sinaasappel boomgaard. De rijpe sinaasappels mogendoor de campinggasten worden gegeten. Gisteren vertrok een Duitser met 2 grote zakken zelf geraapte sinaasappelen.

Zondag 14 april 2019:Elke nacht staan er ong. 10 campers op deze camping en vandaag kwam een aantal Grieken hun caravan klaar maken voor het zomerseizoen, dus het was wat drukker. We zijn even in het dorp bij de haven gaan kijken, daar waren de meeste restaurantjes goed gevuld: er stonden 3 bussen en er waren ong. 25 mazda mx5’s, een Griekse Mazda club. Een Griekse dame vroeg ons waar wij onze e-bikes hadden gehuurd. Toen ik zei dat we die in Nederland gekocht hadden, dacht ze heel even dat we vanuit Nederland waren komen fietsen.

De lucht werd donker en een onweer kwam eraan, maar gelukkig vielen er maar enkele regendruppels. Het was behoorlijk fris in de schaduw, maar lekker in de zon.

Inmiddels is er toch weer een bui gevallen.

Na wat gepuzzel hebben we besloten zonder Tomtom toch via Albanie, Montenegro, en Kroatie richting Nederland te reizen.