Maandag 1 april 2019: Mystras: Vandaag een echte rustdag en genieten van de zon. In de middag even naar het dorp gewandeld, maar daar was helemaal niks te beleven, alle terrassen leeg.

Op de camping wordt gewerkt om alles klaar te maken voor het seizoen; schilderen, schoonmaken huisjes en her en der van alles repareren. Vandaag is de jonge eigenaar van de camping aanwezig en die klaagt dat het probleem in Griekenland is dat niemand iets op voorraad heeft; dat alles wat hij besteld heeft eindeloos onderweg is omdat spullen vanuit China of Duitsland moeten komen. Zijn vader deelt sinaasappelen uit, uit eigen tuin zegt de man.

Er zijn vanmiddag 2 Zwitserse stellen, 75+ aangekomen, de Finse camper is vertrokken.

Dinsdag 2 april 2019:Vanmorgen zijn we door de bergen naar Messene(ancient Messini) gereden, een archeologische site 30 km ten noordwesten van Kalamata. We reden ruim 2 uur over 60 km. Een mooie route dat wel, maar met veel hoogteverschil en heel veel haarspeldbochten. Verkeer was er nagenoeg niet en pas in lager gelegen gebied woonden ook weer mensen.

Oud Messini werd in het jaar 369 voor Christus door een strateeg uit Thebe gesticht. De stad werd geheel ommuurd, de resten van de muur hebben we ook bezocht. De resten van de stad zelf zijn behoorlijk uitgebreid, een stadion, een theater, het asklepion, allerlei tempels en schatkamers. Voor de echte liefhebbers dagenlang vermaak.

We zijn na het bezoek aan Messini naar de jachthaven van Kalamata gereden om te overnachten. Meerdere mensen die we in Griekenland ontmoet hebben, hebben ons verzekerd dat we bij de jachthaven moeten gaan overnachten en dat Kalamata een leuke stad is. Die jachthaven vinden was geen probleem, dan melden bij het havenkantoor, gelukkig was daar een dame die wat Engels sprak. Dan wachten op de Security, zij wijzen de plek toe, geven een sleutel in bruikleen voor het openen van het sanitair gebouw. Het duurde even, maar toen kwam een alleen Grieks sprekende man met een sleutel waarvoor hij 5 euro borg wilde, hij schreef een bon met aankomstdatum en wees een plek aan. Dat was dat. Als we weg gaan moeten we afrekenen in het havenkantoor. We hebben een prachtig uitzicht op de jachthaven en de bergen erachter. Het sanitair gebouw ziet er verouderd, maar verder keurig uit. We hebben heel even Franse buren, maar die staan op het punt van vertrekken, zij maken een Europareis van een jaar. Dan blijven we in gezelschap van Nederlandse buren en een Duitser. Later zien we dat er ook heel wat west-Europeanen op de boten wonen. De Security rijdt regelmatig inspectierondjes op een witte scooter.

Woensdag 3 april 2019: Het was heel rustig vannacht en het is wel apart om wakker te worden in een haven, ook al is het op de kade.

Er is markt in de stad vandaag, geen markt zoals wij die kennen, maar een voedsel en bloemenmarkt. De markt is gedeeltelijk overdekt. We zijn erheen gegaan op de fiets en dat was makkelijk, er loopt een mooi fietspad heen vanaf de haven. De groenten en het fruit worden verkocht door handelaren en particulieren, sommige particulieren verkopen een bescheiden hoeveelheid groenten en/of fruit uit eigen tuin. Er is een man die heeft alleen 40 verse eieren te koop. In de winkeltjes van het overdekte deel zitten de slagers, de bakkers en wat bio-produkten en honing. Op het onoverdekte deel is erg veel fruit en bloemen te koop.

De markt is erg druk bezocht, het lijkt wel alsof de mensen er hun groenten en fruit voor de rest van de maand kopen. Ook planten worden vlot verkocht, er zijn heel erg veel eenjarige bloeiende plantjes te koop. Tegenover de markt liggen ook nog 2 heel druk bezochte tuincentra met veel bloeiende planten.

Na ons bezoek aan de markt komen we uit bij een kerk, even binnen kijken dus. Een mooie kerk, helemaal in orthodoxe stijl, maar in de schilderijlijsten ontbreekt de schildering van de madonna, alleen de contouren in zilver zijn aanwezig. Dan komt een dame tot de madonna bidden en ik ga opzij. De vrouw legt uit dat de madonna erg belangrijk is voor de stad en dat elke Griekse stad zijn eigen madonna aanbidt, maar dat uiteindelijk we allemaal hetzelfde geloven. Dat alles in zeer moeizaam Engels. Ze stuurt een andere dame op me af die beter Engels spreekt en nog meer uitleg geeft, en gaat zelf voor de madonna liggen bidden.

Er is een gebouw of ruïne wat men het kasteel noemt op de heuvel, maar we kunnen de ingang niet vinden, dus lunchen we op het 23 maart plein. Er is een voetgangerszone in de stad, er zijn wat musea en leuke pleinen met terrasjes en winkels, een heel oud kerkje, maar niet echt iets bijzonders. We kwamen ook langs de toeristen info, die zou om 14.00 gesloten zijn, maar de deur was open. De vriendelijke dame zei dat de tijden op het bord op de deur niet klopten. Via een fietspad kwamen we uit bij de zakelijke haven, die ligt naast de jachthaven.

In de jachthaven was inmiddels op een pier een bbq voor overwinteraars in de haven, maar ook van daarbuiten. De groep bbq-ers bestond uit meer dan 20 van diverse nationaliteiten.

Nog even op de kade in het zonnetje gezeten, maar er stond weer een koude wind; onze Nederlandse buurman zei iets vreemds: hij is sinds een maand in Griekenland, het weer valt hem tegen, maar hij “moet” nog 2 maanden blijven.

We zijn gaan eten in een van de restaurantjes rond de jachthaven, het eten was prima en de man maakte zelfs een terraskachel aan voor ons. Het seizoen moet nog beginnen en de restaurantjes hebben in de avond maar weinig klanten.

Donderdag 4 april 2019:Het was vanmorgen warmer dan gisteren en zonnig. We zijn maar weer op zoek gegaan naar de ingang van “het castle” van Kalamata. We vonden inderdaad de ingang, er staan in Griekenland vaak geen wegwijzers of andere verwijzingen naar bezienswaardigheden, lastig want de bezienswaardigheden worden wel vermeld als zodanig. We waren de enige bezoekers. Het was eigenlijk een voormalig Byzantijns fort op een heuvel, alleen de wallen zijn er nog. Er is ook een amfitheater, maar dat stamt uit 1950 en wordt in de zomer gebruikt voor culturele evenementen. Je hebt wel een erg mooi uitzicht over Kalamata vanuit de ruïnes.

Kalamata heeft ook een “railwaypark”, het is eigenlijk een soort spoorwegmuseum in een slecht onderhouden park met veel speeltuintjes voor de buurt. In dat “railwaypark” vonden we hele oude treinstellen en een paar stoomlocomotieven. Het oude stationsgebouwtje was ooit echt een station, maar nu een cafeetje met een terras. De weersvoorspellingen zijn niet best, en Kalamata hebben we nu wel gezien, we gaan morgen wat verder naar het zuiden.